شكل ظاهری هر عنصر، توسط فاكترهای زیادی از جمله، ساختمان الكترونی اتمهای آن، جاذبهی بین اتمی و بین مولكولی در آن، مولكولهای عنصر كه از چند اتم تشكیل شده، دوره و تناوبی از جدول كه عنصر به آن تعلق دارد و … تعیین میشود. جیوه كه در دورهی تناوبی ششم و گروه IIBجدول تناوبی واقع است، دارای آرایش الكترونی 2,8,18,32,18,2 میباشد و اوربیتالهای d لایه ظرفیت آن تكمیل شده است. و چون آخرین الكترونی كه به آن داده شده است وارد اوربیتالهای dشده است، جزء فلزات طبقهبندی میشود، اما جاذبهی بین اتمها در جیوه به نسبت فلزات دیگر، كمتر است و پیوند فلزی به آن شكلی كه در فلزات دیگر وجود دارد، در جیوه مشاهده نمیشود، مجموع این عوامل سبب شده است كه جیوه حالت مایع به خود بگیرد. در مورد برم: حالت فیزیكی یك ماده به نیروهای بین مولكولی آن وابسته است. در مورد مواد غیر قطبی مانند F2, Cl2, Br2, I2 به دلیل اینكه دو اتم مانند یكدیگر با الكترونگاتیوی برابر به یكدیگر متصل هستند، درنتیجه یك مولكول غیرقطبی را پدید آورده اند. در موادی كه از مولكولهای غیرقطبی تشكیل شده اند، نیروهای بین مولكولی از نوع نیروهای ضعیف لاندن یا واندروالسی است. قدرت و اندازه ی این نیروها به اندازه و بزرگی مولكولهای ماده بستگی دارد. هر چه مولكول كوچكتر باشد، نیروهای بین مولكولی ضعیف تر خواهند بود و بالعكس. حال چون فلوئور از همه كوچكتر است، نیروهای بین مولكولی ان از همه ضعیف تر است و درنتیجه به علت ضیف بودن یا اصلا" نبودن نیروهای جاذبه بین مولكولی، این ماده به شكل گاز است. در كلر نیز به همین ترتیب، اما در برم، چون مولكولها كمی بزرگ شده اند، نیروهای جاذبه بین انها كمی زیاد شده و ماده به شكل مایع است. در ید با بزرگ شدن مولكول و درنتیجه بزرگ شدن نیروهای بین مولكولی، ما شاهد حالت جامد برای این ماده می باشیم.