نشانه های ایدز HIV

نشانه های بیماری ایدز HIV

بعد از گذشت یک تا دو ماه از ورود HIV به بدن، ۴۰ تا ۹۰ درصد از افراد علائم شبه آنفولانزایی را تجربه می‌کنند که سندرم حاد ویروسی (ARS) نامیده می‌شود.
۱۶ نشانه HIV
بعد از گذشت یک تا دو ماه از ورود HIV به بدن، ۴۰ تا ۹۰ درصد از افراد علائم شبه آنفولانزایی را تجربه می‌کنند که سندرم حاد ویروسی (ARS) نامیده می‌شود.اما گاهی اوقات علائم HIV سالها پدیدار نمی‌شوند--گاهی حتی یک دهه.
در مراحل اولیه عفونت HIV، هیچ نشانه متداولی وجود ندارد و ممکن است فرد مبتلا اصلاً از وجود بیماری در خود مطلع نباشد. به همین دلیل خیلی مهم است که در مواقع خاص مخصوصاً رابطه‌جنسی محافظت‌نشده یا استفاده از داروهای درون‌وریدی حتماً آزمایش بدهید.
در زیر به برخی از علائم وجود HIV در بدنتان اشاره می‌کنیم:
۱. تب
یکی از اولین نشانه‌های ARS می‌تواند تب خفیف، تا حدود ۱۰۲ درجه فارنهایت باشد.
این تب اگر اتفاق بیفتد معمولاً با علائم خفیف دیگر مثل خستگی، تورم غدد لنفاوی و گلودرد همراه خواهد بود.
در این نقطه ویروس به سمت جریان‌خون در حال حرکت است و شروع به تکثیر به تعداد بالا می‌کند. وقتی این اتفاق می‌افتد، سیستم ایمنی بدن واکنش التهابی نشان می‌دهد.
۲. خستگی
واکنش التهابی سیستم‌ایمنی بدنتان می‌تواند باعث شود احساس خستگی و بی‌حالی کنید. خستگی می‌تواند هم یکی از علائم اولیه HIV باشد و هم از علائم آخری آن.
۳. درد عضلانی، درد مفصلی و تورم گره‌های لنفاوی
ARS معمولاً با آنفولانزا، مونونوکلئوز یا سایر عفونت‌های ویروسی، حتی سفلیس و هپاتیت، اشتباه گرفته می‌شود.
جای تعجب نیست که بسیاری از علائم این بیماری‌ها یکسان هستند، مثل درد در مفاصل و عضلات و تورم گره‌های لنفاوی.
گره‌های لنفاوی بخشی از سیستم‌ایمنی بدن شما هستند و زمانیکه عفونتی وارد بدن شود، متورم می‌شوند. بسیاری از آنها در زیربغل، کشاله‌های ران و گردن وجود دارند.
۴. گلودرد و سردرد
درست مثل سایر علائم، گلودرد و سردرد هم فقط در موقعیت جزء علائم ARS تشخیص داده می‌شوند.
اگر اخیراً رفتارهای پرخطر داشته‌اید، انجام تست HIV عاقلانه‌ترین کار است. بخاطر خودتان و دیگران این آزمایش را انجام دهید: HIV در مراحل اولیه خود بیشتر عفونی است.
به خاطر داشته باشید که بدن هنوز برای HIV پادتن تولید نکرده است به همین دلیل تست پادتن آن را از بین نمی‌برد. ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها طول بکشد تا پادتن‌های HIV در آزمایش خون مشخص شوند.
۵. جوش و دانه‌های پوستی
جوش‌های پوستی ممکن است هم در ابتدا و انتهای دوره HIV/AIDS پدیدار شود.
این جوش‌ها ممکن است در هر نقطه‌ای از بدنتان ایجاد شوند که اگر توضیح و علت دیگری نداشتند، بهتر است حتماً تست HIV انجام دهید.
۶. حالت‌تهوع، استفراغ و اسهال
۳۰ تا ۶۰ درصد افراد در مراحل اولیه HIV به حالت‌تهوع، استفراغ یا اسهال دچار می‌شوند.
این علائم همچنین ممکن است در نتیجه درمان ضدویروسی و بعدها در روند عفونت درنتیجه عفونتی دیگر اتفاق بیفتد.
اسهالی که مداوم باشد و به درمان‌های معمول واکنش ندهد نیز می‌تواند نشانه‌ای از این ویروس باشد.
۷. کاهش وزن
کاهش وزن نشانه بیماری پیشرفته‌تر است و می‌تواند درنتیجه اسهال شدید اتفاق بیفتد. اگر در حال کم کردن وزن هستید، یعنی سیستم‌ایمنی بدنتان بسیار ضعیف شده است. در این وضعیت، بیمار حتی اگر تغذیه خوبی داشته باشد و تا آنجا که می‌تواند غذا بخورد باز هم وزن زیادی کم می‌کند. این مشکل معمولاً در مراحل آخری بیماری اتفاق می‌افتد. این روزها اما با کمک درمان ضدویروسی این مشکل کمتر شده است.
۸. سرفه‌های خشک
این نشانه --سرفه‌های موذی که ممکن است هفته‌ها طول بکشد و به نظر می‌رسد که هیچوقت بهتر نخواهد شد-- یکی از متداول‌ترین نشانه‌های بیماری در بیماران مبتلا به HIV که در مراحل پیشرفته بیماری خود قرار دارند می‌باشد.
۹. سینه‌پهلو
سرفه و کاهش وزن ناشی از این بیماری ممکن است موحب بروز بیماری جدی شود که توسط میکروبی ایجاد می‌شود که اگر سیستم‌ایمنی بدنتان خوب کار می‌کرد هیچ مشکلی برایتان ایجاد نمی‌کرد. بیماری‌های فرصت‌طلب مختلفی وجود دارند و هرکدام از آنها به طور متفاوتی بروز می‌یابند. علاوه بر سینه‌پهلو، از بیماری‌های فرصت‌طلب می‌توان به عفونت انگلی توکسوپلاسموز که بر مغز اثر می‌گذارد، نوعی ویروس تبخال که سیتومگالوویروس نامیده می‌شود و نوعی عفونت قارچی مثل برفک اشاره کرد.
۱۰. تعرق شبانگاهی
تقریباً نیمی از افراد در مراحل اولیه عفونت HIV دچار تعرق شبانه می‌شوند. این مشکل با پیشرفت بیماری ممکن است وخیم‌تر شود و ارتباطی با ورزش کردن یا دمای اتاق ندارد.
نادیده گرفتن این مشکل که تقریباً مشابه گُرگرفتگی است که زنان در شروع یائسگی دچار آن می‌شوند بسیار دشوار است زیرا تمام لباس‌ها و ملحفه‌هایتان را خیس می‌کند.
۱۱. تغییر ناخن‌ها
یکی دیگر از نشانه‌های آخری عفونت HIV تغییراتی مثل ضخیم و خمیده شدن ناخن‌ها، شکاف برداشتن و تغییر رنگ آنها می‌باشد.
این مشکل معمولاً در اثر عفونت قارچی مثل کاندیدا اتفاق می‌افتد. بیمارانی که سیستم‌ایمنی بدنشان ضعیف شده است بیشتر در معرض عفونت‌های قارچی هستند.
۱۲. عفونت‌های قارچی
عفونت قارچی دیگر که در مراحل آخری این بیماری ایجاد می‌شود، تبخال است که عفونتی دهانی است که توسط کاندیدا که نوعی قارچ است، ایجاد می‌شود.
تبخال یک عفونت قارچی متداول است که معمولاً در دهان یا مری ایجاد می‌شود و بلعیدن را مشکل می‌کند.
۱۳. سردرگمی و مشکل در تمرکز
مشکلات شناختی نیز می‌توانند یکی از نشانه‌های جنون ناشی از HIV باشند که معمولاً در مراحل آخری این بیماری پدیدار می‌شوند.
علاوه بر سردرگمی و مشکل برای تمرکز، جنون ناشی از HIV شامل مشکلات حافظه و مشکلات رفتاری مثل عصبانیت و آسیب‌پذیری و زودرنجی نیز می‌شود.
حتی ممکن است تغییرات حرکتی نیز به دنبال داشته باشد: دست و پاچلفتی شدن، نداشتن هماهنگی و مشکل در کارهایی که نیاز به مهارت‌های حرکتی دارد مثل نوشتن.
۱۴. تاول تبخالی و تبخال تناسلی
تبخال دهانی و تبخال تناسلی نیز می‌توانند هم نشانه‌هایی از ARS و هم عفونت HIV باشد.
همچنین داشتن تبخال یکی از عوامل‌خطرزا برای ایجاد HIV است. دلیل آن این است که تبخال تناسلی می‌تواند موجب زخم‌هایی شود که وارد شدن HIV به بدن در حین رابطه‌جنسی را آسان‌تر می‌کند. و شیوع تبخال در افرادیکه مبتلا به HIV هستند معمولاً شدیدتر است زیرا سیستم‌ایمنی ضعیف‌تری دارند.
۱۵. سوزن‌سوزن شدن و ضعف
در مراحل آخر HIV ممکن است احساس سوزن‌سوزن شدن و کرختی در دست‌ها و پاها ایجاد شود که به آن نوروپاتی محیطی می‌گویند که در افرادیکه دیابت کنترل‌نشده دارند نیز اتفاق می‌افتد.
در این وضعیت عصب‌ها تخریب می‌شوند. این علائم با مسکن‌ها و داروهای ضدغش برطرف می‌شوند.
۱۶. بر هم خوردن نظم قاعدگی
HIV پیشرفته احتمال برهم خوردن نظم قاعدگی را افزایش داده و عادت‌های ماهیانه معمولاً کم‌تر و سبک‌تر می‌شوند.
اما این تغییرات بیشتر به دلیل کاهش‌وزن و پایین آمدن سطح سلامت زنان مبتلا به این عفونت می‌باشد تا خود عفونت.عفونت HIV همچنین با یائسگی زودرس در ارتباط است (۴۷ تا ۴۸ سالگی در زنان مبتلا در مقایسه با ۴۹ تا ۵۱ سالگی در زنان سالم).

بيماري ايدز مي تواند علائم اوليه خود را در دهان بروز دهد که توجه به آنها در تشخيص به موقع اين بيماري موثر است . هر چند افراد آلوده به ويروس HIV ممکن است از آلودگي خود به اين ويروس بي اطلاع باشند ، ولي دوره نهفته اين بيماري ، در بعضي افراد مي تواند علائم دهاني خاصي داشته باشد.
علايم بيماري ايدز به صورت عفونت هاي قارچي با ايجاد خطوط سفيد در کناره زبان ، آفت هاي متعدد ، تبخال هاي مزمن و طولاني مدت ظاهر مي شود که فرد با مشاهده اين علائم مي بايست به متخصص بيماريهاي دهان مراجعه کند.
پس از ورود ويروس HIV به بدن فرد، بتدريج قدرت دفاع بدن وي ضعيف شده و در برابر انواع بيماري ها و عفونت ها آسيب پذير مي شود.
با کاهش قدرت سيستم دفاعي و به مرور زمان، بدن آماده ابتلا به عفونت ها و سرطان هايي مي شود که به طور معمول در مردم عادي ديده نمي شوند.
اين بيماري ها به صورت بيماري هاي ريوي، اسهال هاي شديد و مزمن، تب هاي طولاني، کاهش وزن، اختلالات شخصيتي، بيماري هاي مغزي و پوستي خود را نشان مي دهند که درنهايت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد.
گفتني است علائم آلودگي با HIV بسيار پيچيده است و داراي مراحل چندي است که الزاما همه آنها در افراد آلوده مشاهده نمي شود.
اين مراحل شامل مرحله زير است:
– مرحله عفونت اوليه HIV: (مرحله اول)
اين مرحله چند هفته طول مي کشد و معمولا با يک حالت شبيه سرماخوردگي که بلافاصله بعد از عفونت رخ مي هد همراه است. اين حالت شبيه سرماخوردگي گاهي اوقات تحت عنوان حالت seroconversion ياد مي شود. (علائمي نظير تب، گلودرد، بزرگي غدد لنفاوي، درد مفاصل و عضلات، سر درد، ضعف و بي حالي، بي اشتهايي، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهي دانه هاي جلدي يا تظاهرات عصبي).
در حدود20درصد موارد علائم به گونه اي است که فرد به پزشک مراجعه مي کند، ولي معمولا تشخيص داده نمي شود و حتي اگر تست HIV آنتي بادي در اين موقع انجام شود ممکن است هنوز مثبت نباشد.
طي اين مرحله مقدار زيادي HIV در خون محيطي فرد وجود دارد و سيستم ايمني با توليد پادتن ها (آنتي بادي ها) و لنفوسيت هاي سلول کش (لنفوسيت هاي سيتوتوکسيک) شروع به پاسخ در برابر ويروس مي کنند.
از هنگام ورود ويروس ايدز تا مثبت شدن نتيجه آزمايشگاهي که نشانگر آلودگي فرد است حدود دو تا 12 هفته و گاه تا 16 ماه به طول مي انجامد.
– مرحله بدون علامت باليني (مرحله دوم)
اين مرحله به طور متوسط 10 سال طول مي کشد و همانطور که از نام اين مرحله پيدا است، خالي از هر علامتي است. هرچند ممکن است غدد متورم لنفاوي هم وجود داشته باشند (لنفادنوپاتي). سطح HIV در خون محيطي به سطح بسيار پاييني کاهش مي يابد، ولي بيماري همچنان مسري است و آنتي بادي HIV در خون قابل ارزيابي است.تحقيقات نشان داده است که HIV طي اين مرحله غيرفعال نيست و در غدد لنفاوي بسيار فعال است.
تعداد زيادي از سلول هاي T- helper آلوده شده و مي ميرند و ويروس فراواني توليد مي شود. تست آزمايشگاهي جديدي وجود دارد که مقدار ناچيز HIV که از غدد لنفاوي آزاد مي شود را اندازه مي گيرد.
اين تست HIV-RNA را اندازه مي گيرد (RNA ماده ژنتيکي HIV مي باشد) اين تست را تست بارگيري ويروس (viral load test) مي گويند که نقش بسيار مهمي در درمان آلودگي با HIV دارد.
– مرحله علامت دار عفونت HIV (مرحله سوم):
با گذشت زمان، سيستم ايمني توان خود را از دست مي هد که به 3 دليل عمده زير است.
1 – بافت ها و غدد لنفاوي به دليل سال ها فعاليت، آسيب مي بينند.
2 – HIV جهش پيدا مي کند و آلوده کنندگي اش تشديد مي شود. به عبارت ديگر براي تخريب سلول هاي،T- helper قوي تر و متنوع تر مي شود.
3 – بدن توانايي جايگزيني سلول هاي T – helper از دست رفته را ندارد.
با ايجاد نقص در سيستم ايمني، علائم به وجود مي آيند که در آغاز بسياري از علائم خفيف بوده که با تحليل سيستم ايمني، علائم تشديد مي شوند.

ويروس بیماری HIV با ارتباطات عمومي از قبيل روبوسي، دست دادن، خوردن و آشاميدن، نيش حشرات و ... منتقل نمي شود، پس نبايد افرادي كه عموما هم بصورت بي گناه به اين ويروس HIV مبتلا شدند مانند كودكان، همسران افراد مبتلا و ... از جامعه طرد شوند.

ايدز يك بيماري كشنده است كه توسط ويروس HIV ايجاد مي‌شود و با ورود اين ويروس به بدن، قدرت دفاعي بدن روز به روز كاهش و هر ميكروبي فرصت بيماركردن فرد را پيدا مي كند.

نخستين مورد ابتلا به ويروس HIV در جهان در سال 1981 ميلادي مشاهده شد و تا به امروز، هر سال سه ميليون و 600 هزار نفر به شمار مبتلايان به اين بيماري در جهان افزوده مي شود و يك ميليون و 800 هزار نفر از مبتلايان نيز در سال، جان خود را از دست مي دهند.

پزشكان با تاكيد بر اينكه رفتارهاي پرخطر احتمال ابتلا به ايدز را در افراد ايجاد مي كند نه زندگي دركنار افراد مبتلا به HIV ، معتقدند افراد مي توانند با محافظت در برابر اين ويروس، گام مهمي در راستاي كنترل بيماري ايدز درجامعه بردارند.

واكسن و درمان قطعي براي بيماري ايدز وجود ندارد و بايد پيشگيري و مراقبت در دستور كاري تمامي افراد به منظور عدم ابتلا به اين بيماري قرار گيرد.
همچنين از نقش برجسته خدمات مشاوره اي درخصوص بيماري ايدز كه هم اكنون در تمامي مراكز مشاوره بيماريهاي رفتاري در تمام مناطق كشور ارايه مي شود، نمي توان غافل شد، چرا كه اين مراكز با انجام محرمانه مشاوره با افراد و انجام تست HIV از آنان بصورت رايگان، نقش مهمي در شناسايي و كنترل اين بيماري در جامعه و در ميان افراد دارند.

علائم بیماری ایدز چگونه ظاهر می شود؟
ويروس HIV در ابتدا در ظاهر هيچ فردي مشخص نيست و ماهها طول مي كشد تا اين ويروس تكثير يابد و پس از سالها بتواند خودش را در مقابل تستهاي آزمايشگاهي نشان دهد.
ممكن است فرد مبتلا، سالها با اين ويروس بدون هيچگونه علامتي زندگي كند، اما به مرور زمان اين ويروس در داخل گلبولهاي سفيد بدن تكثير پيدا مي كند و اين گلبولها كم كم از بين رفته و علايم پيشرفت HIV شامل كاهش توانايي سيستم ايمني، ابتلا مكرر افراد به عفونتهاي فرصت طلب قارچي، برفكي و هوازي، خوب نشدن زخمها و كم شدن تعداد گلبولهاي سفيد بطور شاخص CD4 در بدن مشاهده مي شود.
بیماری ایدز می تواند علائم اولیه خود را در دهان بروز دهد که توجه به آنها در تشخیص به موقع این بیماری موثر است . هر چند افراد آلوده به ویروس HIV ممکن است از آلودگی خود به این ویروس بی اطلاع باشند ، ولی دوره نهفته این بیماری ، در بعضی افراد می تواند علائم دهانی خاصی داشته باشد.
ايجاد دانه هاي سياه رنگ در داخل دهان و بدن، عفونتهاي تنفسي با ميكروبهاي ناشايع و فرصت طلب، ابتلا به بيماري سل، بروز انواع سرطانهاي مرتبط با كاهش سيستم ايمني و بروز ديگر بيماريها در بدن از مهم ترين علايم ابتلا به بيماري ايدز در افراد است.

علائم این بیماری به صورت هایی از قبیل عفونت های قارچی با ایجاد خطوط سفید در کناره زبان ، آفت های متعدد ، تبخال های مزمن و طولانی مدت ظهور می یابند که فرد با مشاهده این علائم می بایست به متخصص بیماریهای دهان مراجعه کند.
پس از ورود ویروس HIV به بدن فرد، به تدریج قدرت دفاع بدن وی ضعیف شده و در برابر انواع بیماری ها و عفونت ها آسیب پذیر می شود.
با کاهش قدرت سیستم دفاعی، به مرور زمان بدن آماده ابتلا به عفونت ها و سرطان هایی می شود که به طور معمول در مردم عادی دیده نمی شوند، این بیماری ها به صورت بیماری های ریوی، اسهال های شدید و مزمن، تب های طولانی، کاهش وزن، اختلالات شخصیتی، بیماری های مغزی و پوستی خود را نشان می دهند که درنهایت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد. علائم آلودگی با HIV بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است که الزاما همه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی شود.
فرد مبتلا به ايدز بواسطه خود اين بيماري جان خود را از دست نمي دهد، بلکه مبتلايان به ويروس HIV بواسطه بروز ديگر بيماريها و ناتواني سيستم دفاعي بدنشان در مقابل اين بيماريها فوت مي شوند كه سل، سرطانها و انواع عفونتهاي فرصت طلب، قارچي وانگلي شايعترين اين بيماري هاست و فرد مبتلا به ايدز به تابلوي اين بيماريها جان خود را از دست مي دهد.
علائم اصلی ایدز:
کاهش وزن بیشتر از 10 درصد
اسهال مزمن بیشتر از یک ماه
تب های متناوب یا دائمی بیش از یک ماه
علائم فرعی ایدز:
سرفه پایدار به مدت بیش از یک ماه
عفونت پوستی منتشر همراه با خارش
تبخال های عود کننده
برفک دهانی
عفونت تبخالی مزمن پیش رونده
بزرگ شدن عمومی غدد لنفی
این مراحل عبارتند از:
مرحله عفونت اولیه HIV: "مرحله اول"
این مرحله چند هفته طول می کشد و معمولا با یک حالت شبیه سرماخوردگی که بلافاصله بعد از عفونت رخ می هد همراه است. این حالت شبیه سرماخوردگی گاهی اوقات تحت عنوان حالت seroconversion یاد می شود. (علائمی نظیر تب، گلودرد، بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی یا تظاهرات عصبی).
در حدود۲۰درصد موارد علائم به گونه ای است که فرد به پزشک مراجعه می کند، ولی معمولا تشخیص داده نمی شود و حتی اگر تست HIV آنتی بادی در این موقع انجام شود ممکن است هنوز مثبت نباشد.
طی این مرحله مقدار زیادی HIV در خون محیطی فرد وجود دارد و سیستم ایمنی با تولید پادتن ها (آنتی بادی ها) و لنفوسیت های سلول کش (لنفوسیت های سیتوتوکسیک) شروع به پاسخ در برابر ویروس می کنند.از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است حدود ۲ تا ۱۲ هفته و گاهی تا ۱۶ ماه طول می کشد.
مرحله بدون علامت بالینی "مرحله دوم"
این مرحله به طور متوسط ۱۰ سال طول می کشد و همانطور که از نام این مرحله پیدا است، خالی از هر علامتی است. هرچند ممکن است غدد متورم لنفاوی هم وجود داشته باشند (لنفادنوپاتی). سطح HIV در خون محیطی به سطح بسیار پایینی کاهش می یابد، ولی بیماری همچنان مسری است و آنتی بادی HIV در خون قابل ارزیابی است.تحقیقات نشان داده است که HIV طی این مرحله غیرفعال نیست و در غدد لنفاوی بسیار فعال است.
تعداد زیادی از سلول های T- helper آلوده شده و می میرند و ویروس فراوانی تولید می شود. تست آزمایشگاهی جدیدی وجود دارد که مقدار ناچیز HIV که از غدد لنفاوی آزاد می شود را اندازه می گیرد. این تست HIV-RNA را اندازه می گیرد (RNA ماده ژنتیکی HIV می باشد) این تست را تست بارگیری ویروس (viral load test) می گویند که نقش بسیار مهمی در درمان آلودگی با HIV دارد.
مرحله علامتدار عفونت HIV "مرحله سوم"
با گذشت زمان، سیستم ایمنی توان خود را از دست می هد که به ۳ دلیل عمده زیر است.
۱ – بافت ها و غدد لنفاوی به دلیل سال ها فعالیت، آسیب می بینند.
۲ – و HIV جهش پیدا می کند و آلوده کنندگی اش تشدید می شود. به عبارت دیگر برای تخریب سلول های،T- helper قوی تر و متنوع تر می شود.
۳ – بدن توانایی جایگزینی سلول های T – helper از دست رفته را ندارد.
با ایجاد نقص در سیستم ایمنی، علائم به وجود می آیند که در آغاز بسیاری از علائم خفیف هستند. ولی با تحلیل سیستم ایمنی، علائم تشدید می شوند
آزمایش ایدز
ابتدا تست الایزا انجام می‌شود. اگر تست الایزا برای ایدز مثبت شد، باید الایزا با کیت دیگری دوباره تکرار شود. اگر باز هم مثبت شد، تست تاییدی با وسترن بلات گرفته می‌شود. اگر تست وسترن بلات منفی بود فرد دچار نیست.
مواردی هست که تست الایزا مثبت است ولی فرد دچار اچ‌آی‌وی نیست مثلا خطای آزمایشگاه، همودیالیز، دریافت خون و فراورده‌های آن، تست RPR مثبت، مشکلات همراه از قبیل اختلالات خودایمنی (اتوایمون)، مالتیپل میلوما، هموفیلی، هپاتیت الکلی، اعتیاد تزریقی، موارد افزایش IgG مانند کسی که واکسن آنفلوانزا دریافت کرده‌است.
مواردی که تست الایزا به اشتباه منفی می‌شود (منفی کاذب) عبارتند از: عفونت تازه و اولیه، بیماران با سیستم ایمنی ساپرس شده، و خطای آزمایشگاه.
درمان:
در مجموع پنج دسته دارو وجود دارد که در مقاطع مختلف ورود و رشد اچ‌آی‌وی عمل می‌کنند:
بازدارنده‌های ورودی: این داروها به پروتئین‌های موجود بر سطح بیرونی ویروس اچ‌آی‌وی می‌چسبد و از پیوستن و ورود آن به سلولها جلوگیری می‌کند. از این گروه تاکنون تنها یک نمونه از دارو، به نام "فوزیون (Fuzeon)، وارد بازار شده‌است.
بازدارنده‌های گیرنده کموکاین(Chemokine Coreceptor Antagonists): این داروها به نوعی پروتئین موجود بر سطح بیرونی سلولهای پذیرنده اچ‌آی‌وی می‌چسبد و از چسبیدن ویروس به سلول جلوگیری می‌کند. از این گروه تاکنون تنها یک دارو، به نام Maraviroc وارد بازار شده‌است.[۲۴]
داروهای مهارکننده ترانس کریپتاز معکوس نوکلئوزیدی(NRTI)(Nucleoside reverse transcriptase): این بازدارنده‌ها اچ‌آی‌وی را از نسخه‌سازی از ژنهای خود باز می‌دارند مانند زیدوودین و لامیوودین.
داروهای مهارکننده ترانس کریپتاز معکوس غیرنوکلئوزیدی (NNRTI (Non-nucleoside reverse transcriptase): این بازدارنده‌ها نیز فرآیند نسخه سازی را مختل می‌کنند. آنها با چسباندن خود به آنزیمی که این فرآیند را کنترل می‌کند نسخه سازی را مختل می‌کنند مانند نوی راپین و افاویرنز.
داروهای مهارکننده پروتئاز (PI) (Protease): پروتئاز RT وانتگراز به صورت پلی پروتئین‌هایی سنتز می‌شوند که نیازمند شکافت پروتئاز می‌باشد و این داروها با مهار شکافت پلی پروتئین‌ها چرخه تکثیری ویروس را مسدود و موجب برخی اجزاء نابالغ و معیوب ویروسی می‌شوند مانند ساکی ناویر.
داروهای ضد ایدز باید به صورت ترکیبی مصرف شوند. معمولاً سه نوع داروی مختلف از دست کم دو دسته مختلف از داروها به طور هم‌زمان به بیمار تجویز می‌شود. با تغییر شکل دادن اچ‌آی‌وی، برخی از نمونه‌های این ویروس در مقابل داروها مقاوم می‌شوند. بنابراین شانس کنترل اچ‌آی‌وی در صورت استفاده از چند دارو بیشتر خواهد بود. در برخی موارد از مبتلایان تازه، ویروسهایی ردیابی شده‌اند که حتی پیش از آغاز معالجات در برابر داروهای موجود مقاومت نشان می‌دهند.
دارويي ايراني بنام ' آيمد ' ساخته شده است كه اين داروي گياهي از قابليت بالا بردن سلولهاي CD4 (كه نقش بسيار مهمي در مبارزه با ميكروبها دارد) برخوردارست و مي تواند طول عمر اين بيماران را افزايش دهد.
همچنين داروهاي ضد ويروس ديگر هم بمنظور افزايش طول عمر در بيماران مبتلا به ايدز تجويز مي شود كه باعث افزايش تعداد گلبولهاي سفيد در بدن اين افراد بطور موقت و بالا بردن طول عمر و كيفيت زندگي آنها به طرز محسوسي مي شود.
گاهي اوقات نيز درمان پيشگيري از هفته 24 بارداري در زنان حامله ايي كه مبتلا به ويروس HIV هستند، صورت مي گيرد كه اين امر سبب مي شود نوزادان اين مادران به اين ويروس كشنده مبتلا نباشند.
بكارگيري اين روش در ايران از موفقيت چشمگيري برخوردار بود و تا حدود زيادي از تولد نوزدان HIV مثبت، پيشگيري كرده است.
دو روش درمانی جدید برای درمان بیماری ایدز:
پیشرفت های کوچک علمی اخیر در زمینه درمان ایدز امیدهای بزرگی را بوجود آورده است.
ویروس HIV با قدمت سه دهه ای خود مدتهاست به جان برخی از افراد افتاده و گاهی هم آنها را از پا در آورده است. خوشبختانه با روش های درمانی تازه کشف شده امیدهای زیادی به درمان این بیماری حاصل شده است.

در روش اول که بر یک گروه ۱۲ نفره انجام شده یک نوع آنتی ویروس را به بدن افرادی که تازه حدود ۱۰ هفته است این عفونت در بدن آنها شروع شده وارد می‌کنند. عمر این آنتی ویروس ۶ سال است و در طی این مدت آنتی ویروس ها مانند یک دروازه عمل می‌کنند و اجازه می دهند توسط سلولهای HIV آلوده شوند و هیچ دفاعی از خود در مقابل آنها نشان نمی‌دهند و با جلوگیری از انتشار بیشتر ویروس ایدز این بیماری را کنترل می کند و این روند تا زمانی ادامه دارد که بدن خود فرد بیمار شروع به دفاع درمقابل آن بکند و پس از ۳ سال از شروع درمان هم سلول های کمتری به این ویروس آلوده می‌شوند و هم این که افراد مریض تر نمی‌شوند. محققان می‌گویند این روش در افرادی که تازه علائم عفونت در آنها ظاهر شده بهتر جواب می‌دهد.

متاسفانه حدود ۳۴ میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا هستند و حدود ۸ میلیون نفر از آنها با این روش جدید تحت درمان قرار گرفتند.

در روش درمانی دوم از افرادی که مبتلا به سرطان خون و تحت درمان هستند سلول‌های بنیادی از مغز استخوان آنها بر می‌دارند و به بیماران ایدزی پیوند می زنند این روش را در دو مرد مثبت به اچ آی وی تست کردند و پس از ۱۷ ماه DNA آنها هیچ اثری از ویروس ایدز را نشان نداد و در حدود دو تا سه سال و نیم پس از کاشت این سلولها این دو مرد بدون هیچ نشانه ای از بیماری HIV به زندگی تازه خود برگشتند.

محققان معتقدند از طریق روش های سرطان درمانی و آنتی ویروس ها می توان کنترل این بیماری را دردست گرفت البته فعلا به طور دقیق نمی توان گفت در چه مدتی این بیماری طول می‌کشد تا درمان شود ولی با این پیشرفت های اخیر امیدهای جدیدی در درمان این بیماری حاصل شده است.
راه‌هایی که اچ‌آی‌وی نمی‌تواند منتقل شود:

از طریق تنفس، سرفه و عطسه.
از طریق بوسیدن، تماس پوستی یا دست دادن.
از طریق استفاده مشترک از لوازم آشپزی مانند بشقاب، قاشق و چاقو.
از طریق تماس با صندلی توالت یا سایر اشیاء عمومی مانند دستگیرهٔ در یا میلهٔ اتوبوس
از طریق حشرات، نیش یا گاز حیوانات.
از طریق شنا در استخرهای عمومی یا حمام و حولهٔ مشترک.
از طریق خوردن غذایی که توسط فرد مبتلا به اچ‌آی‌وی تهیه شده باشد.

ضایعات پوستی یک مبتلا به ایدز، این ضایعات پوستی نشان دهنده کاپوسی سارکوما هستند
ميزان طول عمر بيماران مبتلا به ايدز : طول عمر افراد از زمان ورود ويروس HIV به بدن آنها با توجه به سيستم ايمني فرد، كپي برداري ويروس و دسترسي به درمانهاي مختلف از 10 تا 20 سال در ميان بيماران متفاوت است.

مهم ترين راههاي ابتلا و انتقال ويروس HIV: انتقال از طريق خون آلوده، از مادر آلوده به نوزاد و برقراري تماسهاي جنسي نامطمئن
بواسطه پالايش فرآورده هاي خوني و تجويز داروهاي ضد ويروس براي مادران باردار آلوده، ميزان انتقال ويروس HIV از طريق اين دو عامل تا حدود زيادي كنترل شده و انتقال از طريق تماسهاي جنسي پرخطر و بدون حفاظ نگران كننده است.

اما آنچه در زمينه بيماري ايدز داراي اهميت است افزايش سطح آگاهي افراد از راههاي پيشگيري و كنترل بيماري ايدز در جامعه مي باشد ، چراكه همه با هم تا ريشه كني اين بيماري، بايد پيشگام شويم.


یروس اچ آی وی با ورود به بدن می تواند به بیماری AIDS و یا سندروم نقص ایمنی منجر شود. علائم HIV متفاوت اند و بسیاری از مردم تا سال ها بعد از ابتلا، هنوز نمی دانند به این بیماری مبتلا شده اند. در حالی که دانستن علائم این بیماری می تواند در تشخیص هرچه سریع تر بیماری مفید باشد.

ویروس HIV در تمام مایعات بدن پخش می شود. پس این ویروس می تواند از طریق خون، مایع منی و مایع واژینال منتقل شود. HIV در شیر مادر مبتلا هم وجود دارد، پس می تواند از طریق شیردهی نیز به نوزاد منتقل شود. اگرچه نوزاد در دوران جنینی هم به دلیل انتقال خونی با مادر می تواند به این بیماری مبتلا شود.

نداشتن اطلاعات کافی درباره این بیماری باعث نگرانی روزافزون مردم برای ابتلا یه این بیماری می شود، مخصوصا افرادی که اطلاعات نصفه نیمه ای درباره این بیماری دارند. اگر شما هم از این دسته افراد هستید و نگران ابتلا به این بیماری، توصیه می کنیم تست های آزمایشگاهی را انجام دهید.

از طرفی حدود یک تا دو ماه بعد از ورود ویروس HIV به بدن، 40 تا 90 درصد افراد علائم شبیه سرماخوردگی را گزارش می کنند. به این علائم در کنار هم سندرم حاد ویروسی یا همان ARS گفته می شود.

ما در اینجا 10 علامت شایع بیماری ایدز را بررسی خواهیم کرد. در صورتی که شما فردی در معرض خطر ابتلا به این بیماری می باشید و این علائم را نیز تجربه کرده اید، مراجعه هرچه سریع تر به پزشک و انجام تست های آزمایشگاهی را به شما توصیه می کنیم.

1- تب
تب یکی از اولین علائم سندرم حاد ویروسی است که می تواند به صورت تب خفیف تا شدید تظاهر کند. این تب به دلیل ورود ویروس ایدزبه عروق خونی و تجمع آن در تعداد بالا و در نتیجه تحریک سیستم ایمنی ایجاد خواهد شد.
می توان گفت قریب به اتفاق مبتلایان به ایدز افرادی لاغر اندام هستند، بدون اینکه رژیم لاغری گرفته باشند و یا از علت آن مطلع باشند. این افراد وزن کم می کنند، در حالی که همه تلاش خود را برای بیشتر غذا خوردن و چاق شدن به کار می گیرند
2- خستگی
پاسخ التهابی سیستم ایمنی تحریک شده می تواند باعث احساس خستگی و بی حالی شود. بنابراین خستگی می تواند هم علامت اولیه بیماری ایدز و هم نتیجه ی این بیماری باشد. این را هم فراموش نکنید که خستگی می تواند علامت بسیاری از بیماری ها باشد و هر خستگی هم نشانه بیماری HIV نیست. این علامت زمانی ارزش پیدا می کند که همراه سایر علائم و مخصوصا در افراد در معرض خطر ابتلا باشد.

3- درد عضلات، درد مفاصل و ورم غدد لنفاوی
سندرم حاد ویروسی معمولا با سرماخوردگی و یا هر عفونت ویروسی دیگر، حتی سیفلیس و هپاتیت اشتباه گرفته می شود. کاملا طبیعی است. خب خیلی از علائم این بیماری با بیماری های دگیر مشابه است، مثل درد عضلات و مفاصل. ورم گره های لنفاوی هم که به دلیل ورود عفونت به بدن ایجاد می شود، در این سندرم به دلیل ورود ویروس HIV ایجاد خواهد شد.

4- گلودرد و سردرد
مثل سایر علائم نام برده، گلودرد و سردرد نیز مختص بیماری ایدز نیست. اما اگر شما اخیرا رفتار خطرناکی در خصوص ابتلا به HIV داشته اید و خود را مستعد ابتلا به آن می بینید، دیدن این علائم می تواند اخطاری به شما باشد که هر چه سریع تر تست های تشخیصی را انجام دهید.

5- راش های پوستی
راش های پوستی نیز از علائمی هستند که می توان آنها را هم به عنوان علائم شروع بیماری و هم عارضه ی ابتلا به HIV در نظر گرفت.

6- تهوع ، استفراغ و اسهال
حدود 30 تا 60 درصد مبتلایان به ایدز در مراحل اولیه ابتلا به این بیماری، تهوع، استفراغ و اسهال را داشته اند. اما از آنجایی که این علائم می توانند نشانه ی خیلی از بیماری های دیگر هم باشد، معمولا نادیده گرفته می شود.
اما توجه داشته باشید اسهال و استفراغ مقاوم به درمان می تواند علامت محکم تری برای ابتلا به HIV باشد. در این صورت عامل اصلی یا ویروس HIV است و یا هر ویروسی که سیستم ایمنی را شدیدا هدف گرفته باشد.

7- کاهش وزن
می توان گفت قریب به اتفاق مبتلایان به ایدز افرادی لاغر اندام هستند، بدون اینکه رژیم لاغری گرفته باشند و یا از علت آن مطلع باشند. این افراد وزن کم می کنند، در حالی که همه تلاش خود را برای بیشتر غذا خوردن و چاق شدن به کار می گیرند. کاهش وزن اولیه معمولا حدود 10 درصد وزن فرد است و خیلی وقت ها از اسهال مقاوم به درمان ناشی می شود.

8- پنومونی یا ذات الریه
همراهی کاهش وزن و سرفه های خشک می توانند دلیل قطعی تری برای ورود یک عفونت و تحریک شدید سیستم ایمنی باشد. البته باز هم نمی توان تشخیص قطعی داد. عفونت با توکسوپلاسموز و عفونت هایی که مغز را مورد هدف قرار می دهند مثل سیتومگالوویروس نیز می توانند باعث این علائم شوند. اگرچه شیوع این بیماری ها هم زیاد نیست، پس این علامت ما را به تشخیص نزدیک تر خواهد کرد.
بدن در روزهای اول ورود ویروس HIV شروع به ساخت آنتی بادی بر علیه آن نمی کند. بنابراین ممکن است تست آزمایشگاهی اول نتیجه را به اشتباه منفی گزارش کند
9- تعریق شبانه
حدود نیمی از مبتلایان به ایدز در مراحل اولیه آلوده شدن به HIV ، تعریق شبانه را تجربه کرده اند. این عارضه می تواند ارتباط بیشتری با ویروس داشته باشد و با تعریق ناشی از گرما یا ورزش کردن به کلی فرق می کند. تعریقی ناگهانی و شدید که فرد را مجبور می کند برای عوض کردن لباس هایش از خواب بیدار شود.

10- تغییر شکل ناخن ها
ضخیم و خم شدن ناخن ها، ورم ناخن ها و تغییر رنگ آنها با ایجاد خطوط قهوه ای و حتی سیاه می تواند از تغییر شکل ناخن ها در مراحل اولیه ابتلا به بیماری ایدز باشد. بیماری های زیادی وجود ندارند که مشابه این علامت را ایجاد کنند. هر چند یک عفونت قارچی به نام قارچ کاندیدا هم می تواند منجر به ایجاد این عارضه شود.

ابتلا به عفونت های قارچی مخصوصا قارچ کاندیدا، احساس گیجی و اختلال در تمرکز، زخم، تبخال و زگیل تناسلی، احساس مورمور شدن پاها و دست ها و اختلالات سیکل قاعدگی از دیگر تغییراتی هستند که در مراحل اولیه ابتلا به HIV توسط افراد گزارش شده است.

در کنار هم قرار دادن این علائم و داشتن سابقه رفتارهای مخاطره آمیز برای ابتلا به ایدز، هشداری برای شماست تا هرچه سریع تر به فکر پیگیری آن باشید.

این را هم بدانید که بدن در روزهای اول ورود ویروس HIV شروع به ساخت آنتی بادی بر علیه آن نمی کند. بنابراین ممکن است تست آزمایشگاهی اول نتیجه را به اشتباه منفی گزارش کند. ممکن است افزایش سطح آنتی بادی ها چند هفته تا چند ماه هم طول بکشد. پس یک تست منفی هرگز نشانه منفی بودن قطعی نخواهد بود و لازم است در صورت داشتن عوامل خطر این تست تکرار شود.

نوع دیگری از تست های تشخیصی، تست تشخیص RNA ویروسی است. این تست به طور محکمی ابتلا به بیماری را در طی 9 روز اول نشان می دهد. اگرچه این تست هزینه گران تری از سایر تست های ساده آزمایشگاهی را دارد.


به طور کلی مراحل مبتلا شدن به بیماری خطرناک ایدز به 3 مرحله تقسیم می شوند که در هر مرحله شاهد علایم ایدز هستیم که در ادامه به همه آنها اشاره می کنیم :

1 – عفونت اولیه ، عفونت حاد و یا سندرم حاد ویروسی نامیده می شود

2 – مرحله بدون علامت بالینی یا دوره نهفتگی نامیده می شود.

3 – مرحله علامتدار عفونت ایدز یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی نامیده می شود.

مرحله اول :

این مرحله چند هفته طول می کشد و معمولاً با یک حالت شبیه سرماخوردگی که بلافاصله بعد از عفونت رخ می هد همراه است از این حالت شبیه سرماخوردگی گاهی اوقات تحت عنوان حالت seroconversion یاد می شود. (علائمی نظیر تب، گلودرد، بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی) در این مرحله بروز می کنند.

مرحله دوم :

دوره نهفتگی بدون علائم یا با علائم کم است و بسته به فرد، از دو هفته تا بیست سال ممکن است طول بکشد و همانطور که از نام این مرحله پیدا است، خالی از هر علامتی است. هرچند ممکن است غدد متورم لنفاوی هم وجود داشته باشند (لنفادنوپاتی). سطح HIV در خون محیطی به سطح بسیار پایینی کاهش می یابد، ولی بیماری همچنان مسری است و آنتی بادی HIV در خون قابل ارزیابی است.تحقیقات نشان داده است که HIV طی این مرحله غیرفعال نیست و در غدد لنفاوی بسیار فعال است.

مرحله سوم :

مرحله آخر HIV ( ایدز ) زمانی معنی پیدا می کند که شمار سلول های CD4+ T به کمتر از 200 سلول در هر میکرولیتر برسد و یا بیماری های خاص مرتبط با عفونت HIV رخ دهد.با گذشت زمان، سیستم ایمنی توان خود را از دست می هد و HIV جهش پیدا می کند و آلوده کنندگی اش تشدید می شود و با ایجاد نقص در سیستم ایمنی، علائم به وجود می آیند که در آغاز بسیاری از علائم خفیف هستند. ولی با تحلیل سیستم ایمنی، علائم تشدید می شوند.



در ادامه به 10 مورد از رایج ترین علائم ایدز اشاره می کنیم.

1. تب

یکی از اولین نشانه های ARS می تواند تب خفیف، تا حدود 102 درجه فارنهایت باشد. این تب اگر اتفاق بیفتد معمولاً با علائم خفیف دیگر مثل خستگی، تورم غدد لنفاوی و گلودرد همراه خواهد بود.

در این نقطه ویروس به سمت جریان خون در حال حرکت است و شروع به تکثیر به تعداد بالا می کند. وقتی این اتفاق می افتد، سیستم ایمنی بدن واکنش التهابی نشان می دهد.

2. گلودرد و سردرد

درست مثل سایر علائم، گلودرد و سردرد هم فقط در موقعیت جزء علائم ARS تشخیص داده می شوند.

بیماری ایدز ، بیماری ایدز ، علائم بیماری ایدز

علائم کلی ابتلا به ایدز

3. درد عضلانی، درد مفصلی و تورم گره های لنفاوی

ARS معمولاً با آنفولانزا، مونونوکلئوز یا سایر عفونت های ویروسی، حتی سفلیس و هپاتیت، اشتباه گرفته می شود. جای تعجب نیست که بسیاری از علائم این بیماری ها یکسان هستند، مثل درد در مفاصل و عضلات و تورم گره های لنفاوی.

گره های لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن شما هستند و زمانیکه عفونتی وارد بدن شود، متورم می شوند. بسیاری از آنها در زیربغل، کشاله های ران و گردن وجود دارند.


بیماری کشنده ایدز ، علائم بیماری ایدز ، بیماری واگیردار ایدز

ویروس خطرناک ایدز ، بیماری واگیردار ایدز ، مراحل پیشرفت بیماری ایدز

علائم پوستی ابتلا به ایدز

4. جوش و دانه های پوستی

جوش های پوستی ممکن است هم در ابتدا و انتهای دوره HIV/AIDS پدیدار شود. این جوش ها ممکن است در هر نقطه ای از بدنتان ایجاد شوند که اگر توضیح و علت دیگری نداشتند، بهتر است حتماً تست HIV انجام دهید.

5. حالت تهوع، استفراغ و اسهال

30 تا 60 درصد افراد در مراحل اولیه HIV به حالت تهوع، استفراغ یا اسهال دچار می شوند.

این علائم همچنین ممکن است در نتیجه درمان ضدویروسی و بعدها در روند عفونت درنتیجه عفونتی دیگر اتفاق بیفتد. اسهالی که مداوم باشد و به درمان های معمول واکنش ندهد نیز می تواند نشانه ای از این ویروس باشد.

6. کاهش وزن

کاهش وزن نشانه بیماری پیشرفته تر است و می تواند درنتیجه اسهال شدید اتفاق بیفتد. اگر در حال کم کردن وزن هستید، یعنی سیستم ایمنی بدنتان بسیار ضعیف شده است. در این وضعیت، بیمار حتی اگر تغذیه خوبی داشته باشد و تا آنجا که می تواند غذا بخورد باز هم وزن زیادی کم می کند. این مشکل معمولاً در مراحل آخری بیماری اتفاق می افتد. این روزها اما با کمک درمان ضدویروسی این مشکل کمتر شده است.

7. سرفه های خشک
این نشانه --سرفه های موذی که ممکن است هفته ها طول بکشد و به نظر می رسد که هیچوقت بهتر نخواهد شد-- یکی از متداول ترین نشانه های بیماری در بیماران مبتلا به HIV که در مراحل پیشرفته بیماری خود قرار دارند می باشد.

8. تعرق شبانگاهی
تقریباً نیمی از افراد در مراحل اولیه عفونت HIV دچار تعرق شبانه می شوند. این مشکل با پیشرفت بیماری ممکن است وخیم تر شود و ارتباطی با ورزش کردن یا دمای اتاق ندارد.
نادیده گرفتن این مشکل که تقریباً مشابه گُرگرفتگی است که زنان در شروع یائسگی دچار آن می شوند بسیار دشوار است تعریقی ناگهانی و شدید که فرد را مجبور می کند برای عوض کردن لباس هایش از خواب بیدار شود.

بیماری واگیردار ایدز ، مراحل پیشرفت بیماری ایدز ، بیماری خطرناک ایدز

علائم و نشانه های ابتلا به ایدز

9. عفونت های قارچی
عفونت قارچی دیگر که در مراحل آخری این بیماری ایجاد می شود، تبخال است. تبخال دهانی و تبخال تناسلی هر دو می توانند هم نشانه هایی از ARS و هم عفونت HIV یا ایدز باشد.
یکی دیگر از نشانه های آخری عفونت HIV تغییراتی مثل ضخیم و خمیده شدن ناخن ها، شکاف برداشتن و تغییر رنگ آنها می باشد.این مشکل معمولاً در اثر عفونت قارچی مثل کاندیدا اتفاق می افتد. بیمارانی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده است بیشتر در معرض عفونت های قارچی هستند.

10. سردرگمی و مشکل در تمرکز
مشکلات شناختی نیز می توانند یکی از نشانه های جنون ناشی از HIV باشند که معمولاً در مراحل آخری این بیماری پدیدار می شوند. علاوه بر سردرگمی و مشکل برای تمرکز، جنون ناشی از HIV شامل مشکلات حافظه و مشکلات رفتاری مثل عصبانیت و آسیب پذیری و زودرنجی نیز می شود.
حتی ممکن است تغییرات حرکتی نیز به دنبال داشته باشد: دست و پاچلفتی